نام کتاب: اسرار وال استریت
نویسنده: جین جی مارشال
مترجمین: محمد علی ذوالفقاریان، محمدرضا آبادی کریمی
چاپ اول: 1377
تیراژ: 2750 نسخه
انتشارات: «نشر دوران»
در پشت جلد این کتاب میخوانیم : «میگویند کتابی که بتواند چگونگی عملکرد حرفهای والاستریت را روشن سازد هرگز نوشته نخواهد شد، زیرا افشای چنین واقعیت هایی بلافاصله پس از سود ناچیزی که عاید نویسنده میکند، موجبات نابودی وی را فراهم میسازد!... امّا جین جی. مارشال (نویسنده ستون "در وال استریت چه میگذرد؟" در مجله بیزنس ویک) این خطر را به جان خریده و بررسی موشکافانهای از واقعیتهای عجیب مربوط به معاملات معمول وال استریت به عمل آورده است!».....
اگر از جمله کسانی هستید که با خواندن جملات بالا در مقدمۀ «مترجمین»، این توقع در شما شکل گرفته است که در طول مطالعه کتاب با انواع کلاهبرداریها و اختلاسهای میلیونی، باندهای مخوف مافیایی، قتل و آدمربایی!، بهره کشی از اقشار فرودست آمریکایی و دهها مورد دیگری مواجه گردید که نویسندۀ کتاب با فاش کردنشان جان خود را به خطر انداخته است! بهتر است که سطح انتظارات خود را پایین بیاورید!! چرا که در این کتاب اثری از پرداختن به این مسائل نخواهید یافت. اتفاقا شاید برعکس با انواع قوانین سختگیرانه و مراجعی آشنا شوید که با دقت، تمام رفتارها و فعالیتهای سهامداران و دلالان بازار بورس را در وال استریت رصد میکنند. درواقع کتاب «اسرار والاستریت» بیشتر معاملات پرسودی را مورد توجه قرار داده است که بر پایۀ «اطلاعات دقیقی» صورت گرفتهاند که احتمالا معاملهگرانشان از راههای غیر قانونی به آنها دست یافتهاند.
بدین جهت هم اکثر فصول کتاب اختصاص یافته است به معرفی بعضی دلالان عمده و مدیران مالی مشهور وال استریت و شرح بعضی از معاملات و داد و ستدهای سهام توسط آنها که از دید نگارنده، همراه بوده با تبادلات عمدتا غیر قانونی اطلاعات سری و درون سازمانی.
به اعتقاد جین مارشال، "دلالان اوراق بهادار همیشه و فقط روی چیزی شرط بندی میکنند که برایشان –وفقط برای خودشان- از روز روشنتر است." پس به این ترتیب میان این دلالان و همچنین مدیران مالی در والاستریت، این توافق نانوشته وجود دارد که "هرگونه تلاش با توسل به هر وسیلۀ ممکن برای کسب اخبار دست اول، جزء لاینفک شغلشان است."...
از ضعفهای کتاب استفاده بیش از حد نویسنده از اسامی مستعار و فرضی با وجود ادعایش بر واقعی بودن همه روایتهای ذکر شده در کتاب است که معتبر بودن بخش اعظم آنها را زیر سوال برده و استناد به آنها را غیر ممکن میسازد. اتکای مارشال به نامهای مستعار ظاهرا به علت عدم تمایلش به آسیب رساندن به وجهه صاحبانشان عنوان شده، ولی نمیتوان تاثیر اجتناب از مسئولیتی که ادعاهای غیر مستند و اثبات نشده ممکن بوده متوجهاش سازد را در اتخاذ این تصمیم نادیده گرفت.
در مجموع به نظر من مطالعه این کتاب برای بدست آوردن شمایی کلی (البته برگرفته از نظرات شخصی یک تحلیلگر بورس) از حفرههای قانونی موجود در والاستریت و دیگر بازارهای سرمایه گزینه بدی نیست، اما بالقوه نمیتوان آنرا منبع مناسبی تلقی کرد برای تحقیقات علمی و یا استناد بر حقایق و شواهدی که مدعیشان است.